Wyciągnij dłonie i chwyć marzenia

Od niedawna włoskie mass media żyją tylko jednym wydarzeniem. Obiektem dyskusji, sporów i sensacji jest dwudziestopięcioletnia dziewczyna z wielkimi zdolnościami wokalnymi, która podbiła serca jurorów. Od kiedy różnej maści talent-show zagościły w stacjach telewizyjnych, taka wiadomość wydaje się aż tak bardzo nie zaskakiwać. W końcu nie ona jedna śpiewa i próbuje swoich sił w programie telewizyjnym. Co ją zatem wyróżnia spoza tysiąca jej podobnych młodych kobiet? Ona codziennie wie, w co ma się ubrać. 


Dla wielu z nas czarny habit z prostym welonem nie jest szczytem marzeń, ale siostra Cristina radzi sobie w nim całkiem nieźle. Wystąpiła w programie The Voice IT (polska wersja: The Voice of Poland) z piosenką „No One” (oryginalne wykonanie: Alicia Keys) i to dzięki niej jurorzy programu przekonali się, jak szeroko potrafią otworzyć swoje usta z zaskoczenia. Nie wiem co bardziej ich zdumiało wspaniały głos kobiety czy fakt, że jest siostrą zakonną. Ciekawskich i niedowiarków odsyłam do filmiku.

Nie będę się tutaj rozpisywać o zaletach życia zakonnego, ani nawoływać do noszenia habitu. Zwyczajnie uważam, że powołanie jest sprawą do rozważenia we własnym sercu. Chodzi mi o nieco inną stronę tej sytuacji. Krótko po prezentacji urszulanka powiedziała: Mam dar i daję go wam. W tych prostych słowach, zawarła wielką mądrość. Jeśli masz talent, to wydobądź go na światło dzienne i pokaż światu.

Codziennie stajemy przed trudnymi lub ważnymi wyborami. Często marzymy o wielu rzeczach, ale gdy przychodzi nam się skonfrontować z rzeczywistością, to nasze fantazje chowamy głęboko. Chyba po to, aby przypadkiem ich nie znaleźć. Pytanie tylko, po co? Dlaczego boimy się sięgnąć i mierzyć wysoko, a zadowalamy się bylejakością. Jest w nas mnóstwo instynktu samozachowawczego, który nam podpowiada: nie dasz rady, nie uda ci się, po co ci to. Brakuje nam wiary we własne możliwości.

Znam wiele osób, które mają niesamowity talent do czegoś. Jak się lepiej zastanowić, to każdy na świecie ma jakieś specyficzne zdolności. Wiele osób nie pokazuje się z tym zbyt często. Każdy talent to jest swego rodzaju dar, którym należy się dzielić. Piszesz wiersze? Zapomnij o szufladzie! Daj je komuś, kto się trochę zna na poezji, tak do przeglądnięcia, a potem rozsyłaj do wydawnictw. No chyba, że nigdy nie marzyłeś o własnym tomiku poezji. Malujesz? To biegiem do najbliższego domu kultury! Nawet się nie spodziewasz, jak chętnie wystawią twoje prace. Oczywiście może się okazać, że talent był tylko imaginacją. To się zdarza, inaczej nie byłoby kiepskich muzyków w różnych talent-show.

Powinieneś wbić sobie do głowy: każdy jest w czymś dobry! Nie ma osób pozbawionych talentów! Rozwijaj się, czytaj, stań się pasjonatem. To przyniesie ci wielką satysfakcję. Bez względu na to kim jesteś, co robisz w życiu, bądź człowiekiem z pasją. Korzyści z tego nawet nie dasz rady przeliczyć, więc zacznij już dziś.